Coen Witteveen

Saxofonist Coen Witteveen is een drukbezet man. Het toeren met Typhoon is weer losgebarsten en intussen is hij ook producer, huisvader, directeur en docent.

Wat doe je?
’s Morgens: het afval buitenzetten, de kinderen naar school brengen. ‘s Middags: een productiehuis runnen en lesgeven bij ArtEZ. Vroeg in de avond: de rockster uithangen met Typhoon. Later: huisvader zijn, beleidsstukken doornemen en vlak voor het slapen een beetje pingelen in de man cave annex studio. Dit is ongeveer hoe een doordeweekse dag eruit kan zien, vertelt Coen Witteveen. ‘Best druk ja en vooral: erg gevarieerd. Voor mij is die afwisseling wel een must, ik doe graag veel verschillende dingen. Al die facetten bij elkaar: dat is wie ik ben.’ Witteveen is sinds zijn 17de de saxofonist van Typhoon, maar een stille kracht op de achtergrond is hij allang niet meer. De 32-jarige muzikant en producer is sinds 2019 de directeur van KOSMIK, een productiehuis in Amersfoort voor podiumkunstenaars, en onlangs toegetreden tot de Raad van Aangeslotenen van Sena. In die laatste functie wil hij zich onder meer hard maken voor fair practice en bijdragen aan meer ‘solidariteit en transparantie in de sector’. ‘Het ontbreekt daar nu teveel aan’, zegt Witteveen, die binnenkort als voorbereiding een stoomcursus ‘Sena’ krijgt. ‘Er moet meer
een clubgevoel ontstaan, dan krijg je meer voor elkaar.’ Witteveen ziet graag snel concrete resultaten. Als directeur van KOSMIK zet hij onder andere de strategie uit, maar is hij ook direct betrokken bij het helpen van jonge kunstenaars. ‘KOSMIK vat goed samen waar mijn hart ligt. Bij KOSMIK dient zich de komende generatie makers aan, vaak mensen uit de informele
scene, selfmade artiesten. Wij helpen ze op weg, bijvoorbeeld door ze in contact te brengen met podia, broedplekken en festivals. Of door gezamenlijk fondsen aan te schrijven en samen producties op te zetten.’ Na enig nadenken over wat hem drijft, zegt Witteveen: ‘Die zin van Nina Simone: ‘It’s an artist’s duty to reflect the times.’ Ik vind dat zo’n krachtige gedachte; het geeft weer hoe ik erin sta. Of ik nu muziek produceer, op het podium sta of een masterclass geef op een opleiding, ik probeer altijd een soort spiegel te zijn voor wie ik voor mij heb. Daarnaast is het ook een spiegel voor mijzelf. Zolang ik in mijn werk als ondernemer maar kan blijven reflecteren aan de tijd waarin we leven, ben ik een gelukkig mens.’ Witteveen kreeg muziek met de paplepel ingegoten. Zijn moeder is pianiste en zijn vader een begenadigd amateur-jazzdrummer. Op kinderfoto’s is te zien dat peuter Witteveen het koor van zijn moeder aanvoerde. Dat hij saxofoon ging spelen, vloeit hier overigens niet logisch uit voort, beaamt hij. ‘Als kind was ik wat ziekelijk, had last van mijn longen. Rond mijn tiende kreeg ik een sax, hierop blazen zou helpen. Na een tijdje bleek dat ik dat niet onverdienstelijk deed.’ Amper op het conservatorium om zich te verdiepen in de jazz, werd hij door Glenn de Randamie, alias Typhoon, gevraagd om met zijn hiphop-band op
te treden op Noorderslag. ‘Dat was in 2006. Ik kende Glenn via zijn zus, verder niks, had geen idee. Een paar jaar later braken we door. Tja, dat verzin je van tevoren niet. Op het conservatorium werd wat schamper  gereageerd, want wat is hiphop nou helemaal? Dat jazz in den beginne ook van alles en nog wat was, en bepaald niet academisch, wordt wel eens vergeten.’ De laatste jaren profileert Witteveen zich ook als producer. Zo produceerde hij onlangs Atlantis, een nieuw album van het comedyduo Maartje de Boer & Kine Håndlykken. Witteveen kreeg het voor elkaar ‘voluit elektronisch te gaan’. ‘Best bijzonder dat dat gelukt is, want ze spelen normaal instrumenten als viool, accordeon, ukelele, banjo, basbalalaika en piano.’ Ook probeert hij wanneer het maar kan, tijd vrij te maken voor zijn eigen ‘elektronische’ band Plastik.Soldiers. ‘Het is allemaal wat kleinschaliger dan Typhoon, maar het is wel heel fijn om het ernaast te doen.’

Wat heb je aan de Kunstenbond gehad?
‘Nou, allereerst natuurlijk de instrumentenverzekering, haha. Dat heeft mij een aantal keren flink geholpen. En ik had een keer een lang gesprek over een contract dat ik met Plastik. Soldiers had gesloten voor een label-deal met een label in Berlijn. Het contract was ok, maar het was erg prettig om het er met een expert over te hebben. Daarnaast heeft de bond veel bereikt voor ons muzikanten. Denk bijvoorbeeld aan het Auteurscontractenrecht. Ik raad mijn studenten altijd aan om lid te worden van een collectief.’

Jeroen Akkermans